Vorige week zijn de CITO's begonnen. Ook in Joris' klas zijn ze ermee bezig, maar vanaf groep 5 zijn het er echt heel  veel. Jouw klas begon vorige week dinsdag met elke dag een onderdeel van de CITO Begrijpend Lezen. Deze week hebben jullie elke dag een onderdeel van CITO spelling of rekenen. Daarnaast de leestest. Volgende week het staartje van rekenen en dan nog de CITO Studievaardigheden. In principe hebben jullie dus gedurende 3 weken vrijwel elke dag een onderdeel van een CITO toets. Meestal maar een half uur per dag, maar het is wel bijna elke dag. Pittig hoor!

Nou is Begrijpend Lezen niet jouw sterkste vak. Althans, je kan het wel prima, maar tijdens de CITO van het eerste half jaar ging het mis. Het was een totaal mysterie hoe jij aan de laagst mogelijk CITO score voor Begrijpend Lezen kwam. Voor de methodetoetsen Begrijpend Lezen haalde je namelijk achten en negens. Was je dan zo onder de indruk van de CITO? Ook dat is niks voor jou: jij ervaart eigenlijk nooit druk bij toetsen of CITO toetsen.

Dinsdag kwam je 's avonds naar mama toe: "Mam, ik had het eerste deel van Begrijpend Lezen niet zo goed gedaan. En nu mag ik elke keer als ik een bladzijde af heb naar de juf of meester en dan kijkt zij/hij of ik door kan naar de volgende bladzijde. Gewoon even kijken of ik alles ingevuld heb en of ik er nog een keer naar moet kijken". Prima jochie, als dat je helpt of je wat meer zekerheid geeft is dat toch fijn? Ondertussen dacht mama: hoe kan het toch dat je het bij de toetsen zo goed doet en dat het niet lukt zodra er een CITO bordje op hangt?

Vervolgens had je dus elke dag een CITO Begrijpend Lezen onderdeel volgens de "loop even naar de leerkracht als je een bladzijde af hebt methode". Niet een keer was er gezegd dat je er nog even naar moest kijken, je mocht door naar de volgende bladzijde.

Vandaag kwam je helemaal enthousiast uit school: "Mam, meneer Frank heeft gezegd dat ik niet meer extra thuis hoef te oefenen met Begrijpend Lezen omdat ik de CITO zo goed heb gemaakt!". Wat fijn! Mama heeft samen met je in de app gekeken of er al in stond hoe goed je het hebt gemaakt. En wat denk je? Een II! Dat is echt heel erg knap liefje. Dat is niet zomaar een beetje goed, maar heel erg goed. Papa en mama zijn heel erg trots op je. Stiekem waren ze al een beetje "blij" dat er een onderdeel op school is waar je echt je best voor moet doen. De rest doe je namelijk allemaal op je sloffen. Niet verkeerd om ergens echt voor te (moeten) werken. En dat heb je gedaan. 10 weken lang heb je extra werk mee naar huis gekregen. Je maakte dat samen met mama, met heel veel tegenzin. En zowel mama als jij snapte niet wat je er moeilijk aan vond, want het ging je heel gemakkelijk af. Maar je bent er nu vanaf, je doet het hartstikke goed!

Babbe is een kort weekend in Nederland. Ze is gisteren gekomen en gaat maandag alweer weg. Een flitsbezoek dus. En nu stonden wij vandaag natuurlijk ook nog de hele dag op de rommelmarkt. Maar Babbe en oma zijn jou en Joris rond half 3 komen halen. Samen een ijsje eten, Babbe bij ons thuis de cavia's laten zien en spelen bij opa en oma thuis. Daar had Babbe nog een verrassing voor je. Je had natuurlijk nog geen verjaardagskado gehad!

Je kreeg van haar een echt fototoestel. Oh wat ben je er blij mee! Het verdriet was groot toen de batterijen van papa's oude camera leeg waren toen we pas in ZieZoo waren. En het ding ook niet meer wilde opladen. Op dat moment ontstond bij mama ook het idee voor een eigen camera voor jou. En nu heb je hem van je tante gekregen. En wat is hij mooi! Precies wat jij wilt: je kunt er foto's mee maken en video's. En je kunt inzoomen (heel belangrijk). Je bent als een (9-jarig) kind zo blij!

We hebben heel wat oude spullen, vooral nog erg goed speelgoed, op de zolder. Al jaren zijn we van plan om op de Vaderdagvlooienmarkt te staan om het te verkopen. Maar ja, die vlooienmarkt ging door Corona in 2020 en 2021 niet door. Maar dit jaar wel! Vorige week hebben we die zolder dan ook helemaal uitgespit. Er is geen beter woord voor, het was echt spitten. Sommige dingen hebben we bewaard omdat er teveel herinneringen aan zitten of omdat het te goed is voor de vlooienmarkt (zoals de toettoet auto's, Playmobil en Duplo). Uiteindelijk hadden we 10 kratten vol met speelgoed, spelletjes, boeken en puzzels. Zelfs nog speelgoed uit de babytijd. En nog een fiets met zijwieltjes, Joris' loopmotor en zijn stepje.

Papa had zijn wekker op half 7 staan vanochtend. En dat op Vaderdag! Hij heeft de aanhangwagen volgeladen en alles naar de door ons gehuurde kraam gebracht. Toen terug naar huis om met ons te ontbijten (en een kadootje te ontvangen). Om half 8 fietsten we met zijn vieren naar onze kraam om alles uit te pakken en in te richten. Om half 9 ging de rommelmarkt officieel open maar al ver voor die tijd hadden we al voor een tientje aan spelletjes verkocht. En iemand had al interesse getoond voor het fietsje en zou later terug komen.

Helaas regende het tussen half 9 en half 11 flink. Pittige buien en daarom waren er weinig mensen op de markt. Papa en mama zorgden ervoor dat de spullen niet nat werden (door steeds het water van het doek te kieperen) en jullie zaten onder de kraam boekjes te lezen. Na 11 uur was het droog en werd het wel druk. Tot 3 uur hebben we flink verkocht. Daarna was er een ware dip. Om half 4 begon het weer te regenen en toen zijn we begonnen met inpakken. De markt zou toch om 16 uur sluiten. Babbe (ze is kort in Nederland) en oma hebben jullie rond half 3 opgehaald, hebben met jullie een ijsje gegeten en jullie hebben gespeeld bij opa en oma thuis.

Uiteindelijk zijn de 10 bakken gereduceerd tot 3. En alle grote spullen, met uitzondering van Joris' werkbankje, zijn verkocht. Goede zaken dus! Dat maakt plaats op de zolder. Het verdiende geld gaat op jullie spaarrekeningen.

Het was vandaag een snikhete dag. 32 graden! Behalve naar Joris' proefzwemmen (hij heeft het gehaald en mag over 2 weken afzwemmen!) zijn we niet buiten geweest. Het was simpelweg te warm, zeker in onze tuin. Helemaal aan het eind van de middag hebben jullie in de schaduw wat met water gespeeld.

Het zorgde er wel voor dat jij goed aan je spreekbeurt hebt kunnen werken. Die vindt over 10 dagen plaats en er moest echt het een en ander op papier. Je doet het over tennis en vorig weekend heeft mama filmpjes van je gemaakt hoe je de slagen moet doen. Vandaag heb je de hoofdstukken bepaald en in de juiste volgorde gezet. Daarna per hoofdstuk opgeschreven wat je allemaal zou willen vertellen en alvast wat plaatjes gezocht (zoals een tekening van een baan met de namen van de lijnen erbij). Je hebt er zo'n zin in! En je doet het echt allemaal zelf. Af en toe kom je aan mama vragen hoe het ook alweer zit met de puntentelling maar je schrijft het allemaal zelf op. Volgend weekend maak je het af, helpt papa of mama je met PowerPoint en kun je gaan oefenen!

Zo wat hadden jij en Joris moeite om uit bed te komen vanochtend. Drie dagen achter elkaar in de hitte meedoen met de avondvierdaagse, maar vooral 3 dagen achter elkaar (te) laat naar bed: het hakt er wel een beetje in. Niet alleen waren jullie niet uit bed te krijgen, jullie humeurtjes waren ook niet erg florissant. Mopperen, kort lontje, nijdig op jullie moeder.Maar ja, er zal toch naar school gegaan moeten worden. Gelukkig klaarden jullie wel op tijdens het naar school lopen.

Om 2 uur heeft mama jullie weer opgehaald op school en hebben we de middag rustig doorgebracht. Even niet afspreken na school en Joris een keer niet naar voetbal. Het was 30 graden buiten dus de middag werd besteed aan opladen voor vanavond.

Papa was om half 6 thuis en we hebben dus op tijd gegeten. Moest ook wel, want om kwart voor 7 werd er weer verzameld bij het startpunt. Tijdens het wachten voor vertrek gebeurde er nog iets waardoor Joris bijna niet gestart was. Mama zag iets op Joris' tand en wilde dat er even af halen. Ze realiseerde zich niet dat het een wiebeltand was. Joris begon ineens heel hard te huilen  en was in paniek. Bleek dat mama gewoon zijn tand eruit geduwd had! Oh jee, ze voelde zich zo schuldig. Het bloedde echt heel hard en als Joris ergens van in paniek raakt is het wel bloed. Hij was boos op mama en gilde ondertussen heel hard dat zijn tand eruit was. Troosten en kalmeren dus. Niet door mama want zij was natuurlijk de boeman/vrouw. Joris wilde niet drinken en eigenlijk naar huis. De groep vertrok inmiddels en papa heeft Joris weten te overtuigen dat hij toch aansloot. Het duurde wel een kilometer voor Joris niet meer gilde en boos was, maar daarna was het over. En mocht papa zelfs in zijn mond kijken.

We hebben met zijn allen erg goed gelopen. Op de laatste dag is de route altijd een kilometer korter (en op donderdag een kilometer langer). Het lopen ging heel erg vlot, ondanks de warmte. Rond 8 uur waren we op het schoolplein en was het even wachten op de medailles. En een ijsje! Om kwart over 8 liep iedereen (alle groepen) naar het stadhuis en onderweg stonden er allemaal mensen en muzikanten aan de kant. Ook oma Chris stond er met voor ons allevier een bos gladiolen. En in jullie bos zat zelfs nog een klein kadootje.

Bij het stadhuis vond de prijsuitreiking plaats. Onze groep heeft niks gewonnen, maar jullie waren al megablij  met jullie medaille. Vervolgens zijn we met de gezinnen van Tom en Stijn en Thijmen en Marit naar het terras gegaan. En oh, wat hebben we een paar leuke uren gehad. Mirjam, Marc, Marleen, Joost, papa en mama dronken bier en wijn op het terras en jij, Joris, Tom, Stijn, Thijmen en Marit doken in de fonteinen. Het was echt bloedheet dus het was helemaal geen verkeerd idee. Om kwart over 10 kregen jullie het koud: drijfnat van het fonteinwater en geen droge kleren om aan te doen. Mama was zo helder om te bedenken dat de wandelpolo van papa nog ongedragen in de tas zat. Joris kreeg dus een volwassen shirt aan dat tot halverwege zijn kuiten kwam. We hebben zo gelachen! De rest van de kinderen ging gewoon drijfnat mee op de fiets. Om half 11 waren we thuis en na een douche gingen jullie regelrecht naar bed.

Het was echt een geweldige avond. Zo fijn dat dit allemaal weer kan. Borrelen na een intensieve avondvierdaagse!