Mama kwam je vandaag om 11.30 uur van school halen. Thuis goed tanden poetsen en naar de orthodontist. Je vond het een beetje spannend maar ook wel leuk. Dat laatste vooral omdat je vandaag niet meer terug naar school hoefde. Tegen de tijd dat we terug zouden zijn en geluncht zouden hebben was het minimaal 1 uur. Om nu voor dat ene uur nog naar school te gaan, nee. Lekker vroeg weekend voor jou!

We hebben al je gegevens achter gelaten bij de receptioniste en konden wachten in de wachtkamer. Na 5 minuten verscheen je naam op het scherm en het nummer van de kamer waar we heen moesten. Daar wachtte een erg aardige vrouw op jou. Ze vroeg waarom je kwam, door wie je doorgestuurd was en waarom je nog zo jong was. Je vertelde dat de tandarts had gezegd dat je te weinig ruimte in je kaak had en dat ze tegenwoordig mogelijk eerder kaken breed maken. En dat je nu eenmaal zeven bent, maar wel bijna acht! De mevrouw, wat een van de assistentes bleek te zijn, keek vervolgens in je mond en begreep wel dat je kaak te smal is. Omdat het je eerste afspraak was haalde ze er vervolgens de orthodontist zelf bij. Die liet even op zich wachten en daardoor konden wij wat rondkijken en de assistente wat uitleggen.

Mama vertelde de assistente dat zij jaren gebeugeld heeft (in dezelfde praktijk) en dat ook zij een kaakverbreding heeft gehad. De assistente vroeg wat voor soort beugels mama allemaal gehad heeft. Nou, plaatjesbeugel, draadjesbeugel en dus die spinbeugel/spreidbeugel. De assistente vroeg wat mama het vervelendste had gevonden en mama zei dat dat de afdrukken waren (gipshappen) en de vervelende draadjes die nogal eens pijn konden doen in tandvlees en wangen. Nou, zei de assistente, dan heb ik goed nieuws! Afdrukken maken doen we niet meer en nog maar 2% van de klanten krijgt een draadjesbeugel of brackets. Ze liet het apparaat zien waar ze nu "afdrukken" mee maken: een simpele scanner die in de mond gaat en zo alle kiezen, tanden en kaak scant. Brackets worden zelden nog gezet in deze praktijk. Alles gaat via de "onzichtbare beugel". Een soort plastic hoes die over de tanden gaat en wekelijks door jezelf wordt vervangen. Je kunt hem uit doen om te eten en tanden te poetsen. Hij moet 23 uur/dag ingehouden worden. Dus ook geen moeilijk gedoe meer met schoon houden en eten! Ze heeft een paar modellen laten zien. Inderdaad een heel stuk beter! Die dingen bestaan al 25 jaar maar de kosten werden nooit vergoed bij kinderen. Nu wel, vandaar dat ze er op zijn overgestapt. En buitenboordbeugels bestaan al helemaal niet meer!

Na al deze info kwam de orthodontist bij jou. Hij keek in je mond, constateerde dat je inderdaad weinig ruimte hebt en dat je sowieso een fijn gezicht hebt en slank gebouwd bent. Vervolgens zei hij dat onze (nieuwe) tandarts het verkeerd begrepen heeft. Kinderen zo vroeg laten beugelen heeft geen zin. Sterker nog, hij vindt het geldklopperij. Overgewaaid uit Amerika: daar zijn teveel orthodontisten en daarom willen ze klanten langer binden. En er dus meer geld aan verdienen. Daarbij kan jouw kaak natuurlijk ook nog uit zichzelf groeien. Verbreden zal wel nodig zijn, maar het valt nog maar te bezien in welke mate en op welke manier. Voor nu: over een jaar of 3 terug komen en kijken hoe het dan gesteld is.

Jij opgelucht en mama ook. Het klonk heel logisch om een kaak eerder te verbreden zodat tanden gewoon door kunnen breken en op de juiste plek terecht kunnen komen. Maar als het niet nodig is is het alleen maar beter. We komen over een jaar of 3 wel weer terug! Voor een scan en een onzichtbare beugel!

Vanochtend heb je, tijdens het fruit eten, je boekbespreking gehad. Het is heel goed gegaan. Je hebt verteld waar het boek over gaat en waarom je het zo leuk vindt. En je hebt een heel hoofdstuk voorgelezen. De juf zei dat je het leuk vond om te doen en dat je enthousiasme goed te zien was. Goed gedaan hoor!

Over 12 dagen ben je jarig en word je 8 jaar. Het is het cliché van de eeuw, maar wat gaat de tijd toch hard. Wat word je toch ontzettend snel groot. Letterlijk en figuurlijk. 1.37 meter lang, geen zitverhoger meer, super lezen en schrijven, hartstikke zelfstandig en een heleboel beslissingen neem je inmiddels zelf. Je bent echt al een hele kerel. Gelukkig ook  nog regelmatig lekker klein. En vooral: lekker knuffelig.

Een feest voor de familie kunnen we echt nog niet geven. Wel komen de opa's en oma's 's ochtends koffie drinken en zullen je tantes en ooms bellen. 's Middags gaan we met zijn vieren iets leuks doen (en als het aan jou ligt wordt dat midgetgolfen).

Maar een kinderfeestje komt er natuurlijk wel! Mama heeft deze week alles geregeld. Je bent heel duidelijk in wat je wilt: langlaufen op de langlaufbaan in Uden. Daar heb je het al heel lang over. Elke keer als we gaan wandelen op de Maashorst of op Bedaf komen we langs de baan en zeg je dat je dat graag zou willen doen voor je feestje. Mama heeft gebeld en gevraagd of dat leuk is voor een groep 8-jarigen en het antwoord was ja. We hebben de baan plus begeleiding geboekt gedurende twee uur op zaterdag 19 juni. In die twee uur kan er gelanglauft worden, maar ook kunnen jullie ballonnen kapot schieten met pijl en boog, op een monoski en steltlopen. De jarige krijgt een klein kadootje en alle deelnemers een langlaufdiploma. We zouden het gebouw nog een uur kunnen huren en daar pannenkoeken kunnen bakken, maar papa en mama zagen het niet echt zitten om voor zo'n stelletje veelvraten in de groei pannenkoeken te bakken. Dus hebben papa en mama besloten daarna naar McDonalds te gaan (al denk jij dat we thuis frietjes gaan eten). Mama heeft van de week ook de "feestbus" geboekt, net als vorig jaar. En uitnodigingen voor je gemaakt.

De uitnodigingen kwamen vandaag binnen. Mama haalde jou en Joris om half 6 op op BSO en bij thuiskomst heb je meteen alle namen erop gezet en bijna alle kaarten meteen bezorgd. Na het eten heb je met papa op de fiets de laatste kaarten bezorgd.

Je hebt dezelfde groep vrienden uitgenodigd die je al vanaf groep 1 uitnodigt. Plus Julius en buurjongen Wout. Papa en mama gaan, als iedereen kan komen, dus met 12 kinderen op pad: jij, Joris, Ellen, Jasmijn, Duke, Stijn, Thijn, Thijme, Thijmen, Tom, Julius en Wout! 9 kinderen in de bus en 3 kinderen bij mama in de auto. Alles is in kannen en kruiken.

Sinds woensdag mogen de buitendelen van pretparken en dierentuinen weer open. We stonden te springen toen we dat hoorden, want dat betekent dat we eindelijk weer naar ZieZoo kunnen. Daar is sowieso vrijwel alles buiten, dus het kan prima. De reptielenzolder is nog gesloten, maar verder is alles te bezichtigen. En de laatste maanden hebben ze flink verbouwd en vernieuwd dus we waren erg benieuwd. Daarbij zijn er natuurlijk ook veel jonge dieren geboren.

Mama dacht eerst om woensdag na school al te gaan, maar dan kon papa niet mee. Dus zijn we vandaag gegaan en ook oma Chris stond te trappen om mee te gaan. Gebruik maken van al onze abonnementen!

Het leek wel of we op schoolreisje gingen. Wij gingen met zijn vieren met de auto en opa bracht oma erheen. Allemaal helemaal opgetogen. Zodra jij en Joris oma zagen staan op de parkeerplaats renden jullie op haar af en knuffelden haar: "oma, we gaan weer naar ZieZoo!".

De parkeerplaats was goed vol en er stond een rij bij het nieuwe entreegebouw. We hebben het nog nooit zo druk gezien bij onze favoriete dierentuin. Dat is alleen maar mooi, ze moeten veel schade inhalen. Aan ons valt alleen niks te verdienen, wij hoeven alleen met ons abonnement te zwaaien. De entree is harstikke mooi geworden. Je hoeft nu niet meer van de parkeerplaats over het drukke fietspad naar de entree te lopen; het gebouw staat op de parkeerplaats. En de neushoornvogels vermaken je nu voor binnenkomst.We moesten heel even de mondkapjes op om door het gebouw te gaan en daarna verdwenen ze in de tassen.

Wat hebben we ervan genoten. Dat doen we daar altijd, maar na zo'n lange tijd extra. We vonden het allevijf geweldig en konden niet stoppen met zeggen "wat fijn dat dit weer kan". De dierentuin zag er geweldig uit. Met een nieuwe doorloopvolière met flamingo's en lepelaars. Een aantal dieren zijn verplaatst naar nieuwe en grotere verblijven, er zijn een aantal dieren bij gekomen en een aantal dieren verdwenen. Er zijn onder andere jonge ooievaars, Corsacvossen, raven, en kleine mara's, geboren. De lepelhond is er helaas niet meer en de boomstekelvarkens zijn tijdelijk uitgeleend aan een andere dierentuin. De grote landschildpadden konden we nergens vinden en de slingerapen zitten nog te wachten tot ze kunnen gaan slingeren over de savanne. De mensen van ZieZoo hebben  erg hard gewerkt deze maanden!

Omdat het vandaag feest was trakteerde oma op een lunch en terwijl we daarop wachtten speelden jullie in de speeltuin. En omdat het feest was mochten jullie eindelijk een muntje draaien in het apparaat (press a penny). Daar vragen jullie al jaren om maar papa en mama zeggen steeds nee. Maar vanaf vandaag zijn jullie in het bezit van een munt met een panter (jij) en een manenwolf (Joris) erop.

Na de (late) lunch zijn we weer terug gelopen naar de in/uitgang. We kwamen langs het verblijf van "onze" Braziliaanse dwerguiltjes maar ze waren nergens te bekennen. Het adoptiebordje met jullie namen hing er wel, maar de uiltjes zagen we niet. Ze zijn dan wel heel klein, maar in dit verblijf zouden we ze toch echt wel moeten zien. De verzorger was net de viscacha's aan het verzorgen dus we konden het meteen even vragen. Helaas zijn beide uiltjes in de winter overleden aan ouderdom. Och.... We hebben tegen de verzorger gezegd dat het onze adoptiediertjes zijn en dat zou hij doorgeven aan de eigenaren van de dierentuin.

Terwijl we op opa wachtten die oma op kwam halen zijn we nog even door de volière gelopen. Wat zijn flamingo's en lepelaars toch mooi. Zwaar onder de indruk.

Het was echt een geweldige dag. We gaan heel snel nog een keer!

Maandag kregen jullie in de klas te horen dat jullie binnenkort een boekbespreking moeten houden. Juf vroeg wie van jullie als eerste wilde en natuurlijk stak jij je vinger op. Met nog een paar andere kinderen. Jij bent nu als derde aan de beurt en wel volgende week vrijdag. 

Je kwam dat thuis helemaal trots vertellen. De bedoeling is dat je een boek uitzoekt dat je goed kent en daarover vertelt. Je moet vertellen waar het boek over gaat en waarom je het uitgekozen hebt. En daarna moet je er een stuk uit voorlezen. Je had bedacht dat je het over Geronino Stilton's Mummie zonder naam wilde doen. Dat is een van je lievelingsboeken, maar het is wel de bedoeling dat je het over een boek doet van je eigen AVI niveau. E5 dus. Omdat je het perse over een boek van Geronimo wilt doen heeft mama als de wiedeweerga een van de boeken op niveau E5 voor je gekocht. Dat moet je nu dus als een speer lezen om er volgende week over te vertellen!