Zo wat hadden jij en Joris moeite om uit bed te komen vanochtend. Drie dagen achter elkaar in de hitte meedoen met de avondvierdaagse, maar vooral 3 dagen achter elkaar (te) laat naar bed: het hakt er wel een beetje in. Niet alleen waren jullie niet uit bed te krijgen, jullie humeurtjes waren ook niet erg florissant. Mopperen, kort lontje, nijdig op jullie moeder.Maar ja, er zal toch naar school gegaan moeten worden. Gelukkig klaarden jullie wel op tijdens het naar school lopen.
Om 2 uur heeft mama jullie weer opgehaald op school en hebben we de middag rustig doorgebracht. Even niet afspreken na school en Joris een keer niet naar voetbal. Het was 30 graden buiten dus de middag werd besteed aan opladen voor vanavond.
Papa was om half 6 thuis en we hebben dus op tijd gegeten. Moest ook wel, want om kwart voor 7 werd er weer verzameld bij het startpunt. Tijdens het wachten voor vertrek gebeurde er nog iets waardoor Joris bijna niet gestart was. Mama zag iets op Joris' tand en wilde dat er even af halen. Ze realiseerde zich niet dat het een wiebeltand was. Joris begon ineens heel hard te huilen en was in paniek. Bleek dat mama gewoon zijn tand eruit geduwd had! Oh jee, ze voelde zich zo schuldig. Het bloedde echt heel hard en als Joris ergens van in paniek raakt is het wel bloed. Hij was boos op mama en gilde ondertussen heel hard dat zijn tand eruit was. Troosten en kalmeren dus. Niet door mama want zij was natuurlijk de boeman/vrouw. Joris wilde niet drinken en eigenlijk naar huis. De groep vertrok inmiddels en papa heeft Joris weten te overtuigen dat hij toch aansloot. Het duurde wel een kilometer voor Joris niet meer gilde en boos was, maar daarna was het over. En mocht papa zelfs in zijn mond kijken.
We hebben met zijn allen erg goed gelopen. Op de laatste dag is de route altijd een kilometer korter (en op donderdag een kilometer langer). Het lopen ging heel erg vlot, ondanks de warmte. Rond 8 uur waren we op het schoolplein en was het even wachten op de medailles. En een ijsje! Om kwart over 8 liep iedereen (alle groepen) naar het stadhuis en onderweg stonden er allemaal mensen en muzikanten aan de kant. Ook oma Chris stond er met voor ons allevier een bos gladiolen. En in jullie bos zat zelfs nog een klein kadootje.
Bij het stadhuis vond de prijsuitreiking plaats. Onze groep heeft niks gewonnen, maar jullie waren al megablij met jullie medaille. Vervolgens zijn we met de gezinnen van Tom en Stijn en Thijmen en Marit naar het terras gegaan. En oh, wat hebben we een paar leuke uren gehad. Mirjam, Marc, Marleen, Joost, papa en mama dronken bier en wijn op het terras en jij, Joris, Tom, Stijn, Thijmen en Marit doken in de fonteinen. Het was echt bloedheet dus het was helemaal geen verkeerd idee. Om kwart over 10 kregen jullie het koud: drijfnat van het fonteinwater en geen droge kleren om aan te doen. Mama was zo helder om te bedenken dat de wandelpolo van papa nog ongedragen in de tas zat. Joris kreeg dus een volwassen shirt aan dat tot halverwege zijn kuiten kwam. We hebben zo gelachen! De rest van de kinderen ging gewoon drijfnat mee op de fiets. Om half 11 waren we thuis en na een douche gingen jullie regelrecht naar bed.
Het was echt een geweldige avond. Zo fijn dat dit allemaal weer kan. Borrelen na een intensieve avondvierdaagse!
|